ANDRIOLLÓWKA » Nr 63_ 22.12.2011 » Boże Narodzenie nad Świdrem, 1881
ANIELIN - BRZEGI. List Andriollego do Władysława Bełzy we Lwowie, 22 grudnia 1881 r.:
Kochany Panie Władysławie!
Uprzedziłeś mię, przysyłając nam opłatek, a sprawiłeś niewypowiedzianą przyjemność listem, z którego się jeszcze bardziej przekonywam, żem zdołał zaskarbić Twoje zacne serce.
Zechciej mi wierzyć, że życzliwość takich jak Ty ludzi cenię bardzo wiele i to, co piszę, bierę nie jako oklepany frazes, ale za złotą prawdę - tak mi Boże dopomóż!
Przenośnia Twoja do celnych strzałów w niedobrą napisana godzinę. Przed dwoma godzinami wróciłem z polowania, gdziem poniósł wielkie fiasko - parę haniebnych pudeł.
Było to tak... Ale mówmy o czym innym. Piszesz, że mię spotka zaszczyt urządzenia we Lwowie żywych obrazów - i to z Pana Tadeusza. Nie mogłeś mi zwiastować milszej nowiny! Stawię się na rozkaz i postaram się, by się nam udało!
Może chcesz wiedzieć coś o moim otoczeniu? Oto mieszkamy na nowej siedzibie, którą z Anielina przechrzciłem na Brzegi. Wokoło las sosnowy, który teraz huczy i wyje.
Śnieg pada obfity i to po raz pierwszy tej zimy. Godzina 10 wieczorem. Siedzimy z Żoną w niewielkim pokoiku, który za pracownię i sypialny służy. Stół zawalony przyborami do rysunków, deskami, dziennikami i ładunkami. Żona przegląda "Tyg. Powszechny". Ja po powrocie z polowania ukończyłem finał do Pana Tadeusza i piszę list. Służba śpi od godziny. Okiennice pukają, jakby się kto dobijał. Ale w izbie ciepło i wesoło, chędogo, choć ubogo. Nad łóżkiem dubeltówka, rewolwer i samoświecący zegarek. Na ścianach trochę broni. W kącie sztaluga i szafka z książkami. W komodzie tysiące gratów: stolarskich, ślusarskich, szewskich, rysowniczych, myśliwskich i gastronomicznych, a wszędzie wielka ilość gazet i dzienników, bo pozbawieni towarzystwa drukowanego szukamy świata. Ale nam tu dobrze! Służba życzliwa i z okolicznym chłopstwem jakoś w zgodzie żyjemy.
Z okien domu widok czarowny. Przed nami o 30 kroków trochę w dole, rzeka Świder, który stąd o ? wiorsty do Wisły wpada. Za Świdrem błonia aż do Warszawy, którą w dzień jasny od poranku widać gołym okiem. Na prawo i lewo las sosnowy, nad rzeką wielkie olchy i grusze. Prostota i wdzięk swojski!
O kilkaset kroków od domu, zawsze nad Świdrem, drugi domek, rychtyk taki jak ten, w którym mieszkamy. Wykańcza go obecnie stolarz. A jeszcze o kilkadziesiąt dalej zawiązek dworu naszego: plac pusty i stodoła, którą dekarz poszywa słomą targaną, a co kilkanaście kroków paliki wytyczone na przyszłe zabudowania. Tu jest miejsce naszych codziennych przechadzek i narad - jak, co i gdzie...
Dalszy ciąg do następnego listu, a teraz przyjmcie Państwo od nas obojga serdeczne pozdrowienia i życzenia miłych, a szczęśliwie spędzonych Świąt.
Andriolli
Dla wspólnych znajomych załączam ukłon i przyjaźni ich się polecam.
FINAŁ ROKU ANDRIOLLEGO. Oficjalny finał Roku Andriollego z udziałem przedstawicieli Marszałka Województwa Mazowieckiego odbędzie się 10 stycznia 2012 r. o godzinie 18.00 w auli widowiskowej Zespołu Szkół Nr 1 im. Kazimierza Wielkiego w Mińsku Mazowieckim przy ul. Budowlanej 4. Do udziału w spotkaniu organizatorzy serdecznie zapraszają osoby zaangażowane w wydarzenia Roku Andriollego oraz wszystkich zainteresowanych życiem i twórczością artysty. W programie m.in.:
- występy młodzieży z powiatu mińskiego oraz szkolnej grupy teatralnej z powiatu otwockiego;
- kolejne spotkanie bibliotekarzy, nauczycieli, organizacji pozarządowych oraz osób zainteresowanych rozwojem edukacji regionalnej;
- informacje o projekcie Kronenberg, Andriolli i wilegiatura, czyli podwarszawskie letniska linii otwockiej, wstępne podsumowanie projektu Rok Andriollego oraz projektu Festiwal Kultury i Sztuki Dzieci i Młodzieży.
Więcej informacji w najbliższych numerach biuletynu Andriollówka.
Dla aktywnych uczestników finału Roku Andriollego w Mińsku Mazowieckim 10 stycznia 2012 r. organizatorzy przygotowali okolicznościowe koszulki.
Ściągnij wersję w PDF.
|
